موریانه‌ها سرعت گرم شدن زمین را افزایش می‌دهند.
به گزارش پرتو سازگار اما در واقع، تنها حدود 4 درصد از گونه های موریانه در سراسر جهان جز آفات در نظر گرفته می‌شوند که ممکن است در برخی مواقع خانه شما را بخورند. در طبیعت، موریانه های چوبخوار نقش گسترده و مهمی در اکوسیستم های گرمسیری و نیمه گرمسیری ایفا می کنند. با تغذیه از چوب، آنها مواد مغذی ضروری را به خاک بازیافت می کنند و کربن را به اتمسفر باز می گردانند.
پژوهش جدید ی که امروز در Science منتشر شده است، برای اولین بار مشخص کرد که موریانه ها چقدر گرما را دوست دارند.
نتایج به دست آمده قابل توجه است: مشخص شد که موریانه ها در شرایط گرم تر، چوب مرده را خیلی سریعتر می خورند. به عنوان مثال، موریانه‌ها در منطقه‌ای با دمای ۳۰ درجه سانتیگراد، چوب را هفت برابر سریعتر از مکانی با دمای ۲۰ درجه سانتیگراد می‌خورند.
نتایج تحقیق همچنین به نقش رو به گسترش موریانه‌ها در دهه‌های آینده اشاره می‌کند، زیرا تغییرات آب و هوایی زیستگاه بالقوه آنها را در سراسر سیاره افزایش می‌دهد و این، به نوبه خود، می تواند کربن بیشتری را که در چوب مرده ذخیره شده است، در جو آزاد کند. درختان نقش اساسی در چرخه جهانی کربن دارند. آنها دی اکسید کربن را از طریق فتوسنتز از جو جذب می کنند و تقریباً نیمی از این کربن در توده گیاهی جدید گنجانده می شود.
در حالی که بیشتر درختان هر ساله از نظر ارتفاع و قطر به کندی رشد می کنند، بخش کوچکی از آنها می میرند. سپس بقایای آنها تبدیل به چوب خشک می شود.در اینجا کربن انباشته می‌شود، تا زمانی که چوب مرده از طریق مصرف میکروب‌ها (قارچ‌ها و باکتری‌ها) یا حشراتی مانند موریانه‌ها یا سوزانده شود یا از بین برود. اگر چوبهای خشک به سرعت مصرف شود، کربن ذخیره شده در آنها به سرعت به اتمسفر باز می گردد. اما اگر پوسیده و تجزیه شود، می تواند تجمع دی اکسید کربن و متان در اتمسفر را کاهش دهد.
به همین دلیل، درک پویایی جامعه ارگانیسم‌هایی که چوبهای خشک را تجزیه میکنند، حیاتی است، زیرا می‌تواند به دانشمندان در پیش‌بینی تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر کربن ذخیره‌شده در اکوسیستم‌های خشکی کمک کند.این مهم است زیرا انتشار کربن چوب در جو می تواند سرعت تغییرات آب و هوایی را افزایش دهد . همچنین نگهداری طولانی تر آن می تواند تغییرات آب و هوایی را کند کند.
آزمایش سرعت موریانه‌ها در خوردن چوب خشک
دانشمندان به طور کلی شرایطی را که به نفع مصرف چوب خشک توسط میکروب ها است، درک می کنند. فعالیت میکروب ها معمولاً با هر ۱۰ درجه سانتیگراد افزایش دما دو برابر می شود. پوسیدگی میکروبی چوب مرده نیز معمولاً در شرایط مرطوب سریعتر است.از سوی دیگر، دانشمندان درباره توزیع جهانی موریانه‌های مرده‌خوار یا چگونگی واکنش این توزیع به دماها و سطوح رطوبت مختلف در نقاط مختلف جهان اطلاعات نسبتا کمی داشتند.برای درک بهتر این موضوع، ابتدا پروتکلی را برای ارزیابی میزان مصرف موریانه ها از چوب مرده ایجاد کردیم و آن را در یک ساوانا و یک اکوسیستم جنگل های بارانی در شمال شرقی کوئینزلند آزمایش کردیم.روش دانشمندان شامل قرار دادن یک سری بلوک های چوبی مشبک که با مش پوشیده شده بود بر روی سطح خاک در چند مکان مختلف بود.
نیمی از بلوک‌های چوبی با مش های سوراخ دار که امکان دسترسی موریانه‌ها را به چوب فراهم می‌کردپوشیده شده بود. پوشش نیمی دیگر از چوب ها چنین سوراخ هایی نداشتند، بنابراین فقط میکروب ها می توانستند به بلوک های چوب دسترسی پیدا کنند.
بلوک‌های چوبی هر شش ماه جمع‌آوری شد و مشخص شد که بلوک‌های پوشیده شده با مش های سوراخ‌دار سریعتر از بلوک‌های محافظت شده از موریانه پوسیده می‌شوند، به این معنی که سهم موریانه‌ها در این پوسیدگی در واقع قابل توجه است.
گام بعدی ما تماس تیم تحقیقاتی با سایر دانشمندان بود که می‌توانستند پروتکل بلوک چوبی را در سایت‌های مطالعاتی خود در سرتاسر جهان مستقر کنند، و آنها با اشتیاق این دعوت را پذیرفتند.
در پایان، بیش از ۱۰۰ دانشمند در بیش از ۱۳۰ مکان در زیستگاه های مختلف، در شش قاره به این تحقیق پیوستند.
این پوشش گسترده امکان ارزیابی تاثیر میزان مصرف چوب توسط موریانه‌ها بر عوامل آب و هوایی، مانند میانگین دمای سالانه و بارندگی را به دانشمندان می دهد.
موریانه ها گرما را دوست دارند ، نه باران زیاد
در این آزمایش با توجه به نرخ پوسیدگی در چوبهایی که موریانه ها به آن دسترسی نداشتند، آنچه را که دانشمندان قبلاً می‌دانستند تأیید شد: نرخ پوسیدگی به ازای هر ۱۰ درجه سانتیگراد افزایش میانگین دمای سالانه تقریباً دو برابر می شود. همچین نرخ پوسیدگی زمانی بیشتر شد که سایت‌ها بارندگی سالانه بالاتری داشتند، مانند جنگل‌های بارانی کوئینزلند.
برای بلوک‌های چوبی که موریانه‌ها به آن دسترسی داشتند ، رابطه بسیار تندتری بین نرخ پوسیدگی و دما مشاهده شد . چوب خشک معمولاً در مکان‌هایی که ۱۰ درجه سانتیگراد گرمتر از سایرین بودند، تقریباً هفت برابر سریعتر از بین می‌رفتند.
تجزیه و تحلیل ها همچنین نشان داد که مصرف چوب موریانه ها در مناطق گرم با میانگین بارندگی سالانه کم تا متوسط بالاترین میزان بود.
به عنوان مثال، پوسیدگی موریانه در یک بیابان نیمه گرمسیری در آفریقای جنوبی پنج برابر سریعتر از یک جنگل بارانی استوایی در پورتوریکو بود.
این ممکن است به این دلیل باشد که موریانه‌ها ساکن در تپه‌هایشان می‌توانند در زمان‌های خشک به آب عمیق در خاک دسترسی پیدا کنند، در حالی که وضعیت غرقابی در محیط بیرون از تپه های موریانه می‌تواند توانایی آنها را در جستجوی چوب خشک محدود کند.
موریانه ها و تغییرات آب و هوایی
نتایج تحقیقات در مدلی برای پیش‌بینی چگونگی تغییر مصرف موریانه‌ها از چوب خشک در سطح جهانی در پاسخ به تغییرات آب و هوایی ترکیب شد.
در طول دهه‌های آینده، دانشمندان افزایش فعالیت موریانه‌ها را پیش‌بینی میکنند زیرا پیش‌بینی‌های تغییرات آب و هوایی نشان می‌دهند که زیستگاه مناسب موریانه در شمال و جنوب استوا گسترش خواهد یافت.
این بدان معنی است که چرخش کربن از طریق افزایش حجم چوب خشک سریعتر می شود یعنی مقدار کربنی که درختان با فرایند فتوسنتر در خود ذخیره می کنند سریع تر به اتمسفر باز میگردد و حجم ذخیره کربن در درختان کاهش می یابد.
کاهش میزان کربن ذخیره شده در خشکی می تواند یک حلقه بازخورد برای تسریع سرعت تغییرات آب و هوا ایجاد کند.
دانشمندان مدتهاست که می دانند تغییرات آب و هوایی ناشی از فعالیت انسان به نفع چند برنده است اما بازنده های زیادی را بر جای می گذارد. به نظر می رسد موریانه فروتن احتمالاً یکی از این برندگان و در آستانه تجربه گسترش جهانی قابل توجهی در زیستگاه اصلی خود باشند.